یانی چه کسی بود؟
شاید برای شما سوال باشد که یانی چه کسی بود؟ یانی در 14 اکتبر 1954 در شهر کالاماتا یونان به دنیا آمد. فرزند پدری بانکدار و مادری خانه‌دار، یانی استعداد موسیقی خود را با نواختن پیانو و آکاردئون در سن کم 6 سالگی به نمایش گذاشت. والدین یانی او را به یادگیری با سرعت و سبک دلخواه خودش بدون آموزش رسمی موسیقی تشویق کردند. به این ترتیب یانی موسیقیدانی خودآموخته است که استفاده از «دست‌نویس موسیقیایی» که از هنگام کودکی طراحی و کامل کرده را به جای بکارگیری نت‌نویسی سنتی ادامه می‌دهد.یانی در سن چهارده سالگی رکورد ملّی یونان در رقابت‌های شنای آزاد 50-متر را شکست.
در نوامبر 1972، یانی برای تحصیل در رشته‌ی روان‌شناسی در دانشگاه مینه‌سوتا، یونان را به مقصد ایالات متحده ترک کرد. وی در آنجا برای گذران زندگی تا مدتی در انجمن دانشجویی ظرف می‌شست، و همزمان با یادگیری زبان انگلیسی و تکرار چندین باره‌ی کتاب‌های قطور روان‌شناسی دست و پنجه نرم می‌کرد؛ تا اینکه با موفقیت در دروس و کسب نمرات بالا توانست کمک‌هزینه‌ی دانشجویی را از دانشگاه برای ادامه‌ی تحصیلش بدست آورد. او در سال1976 مدرک کارشناسی خود در رشته‌ی روان‌شناسی را اخذ نمود.
یانی در اواخر دوران دانشجویی عضو یک گروه راک محلی بود و به تمرین پیانو می‌پرداخت. پس از فارغ‌التحصیلی، با وجود مخالفت خانواده، یک سال را وقف کار موسیقی کرد تا بتواند بین ادامه‌ی تحصیل و هنر انتخاب کند؛ و پس از آنکه دریافت خوشبخت‌ترین دوران زندگی خود را گذارنده، تصمیم گرفت موسیقی را برای باقی عمر ادامه دهد.
حرفه ای در موسیقی
در سال 1977 یانی به گروه راک کِمیلیِن (آفتاب‌پرست) مستقر در شهر مینیاپولیس پیوست، و با بنیادگذار و درامر این گروه، چارلی اَدمز برای مدت 4 سال همکاری کرد. پس از ترک این گروه، یانی به لس آنجلس نقل مکان کرد تا روی موسیقی خودش کار کند. وی در این دوره، موسیقی چند پروژه‌ی سینمایی و تبلیغاتی را نیز انجام داد.
دهه 1980 دهه پدیداری و شناخت
در سال 1980 یانی اولین آلبوم خود را به نام آپتیمیستیک با استفاده از تجارب گروه کِمیلیِن و با تمرکز روی موسیقی الکترونیک ضبط کرد، که به دلیل سبک و پرداخت متفاوت موسیقی در زمان خود با استقبال مواجه نشد. این آلبوم بعدتر توسط اتلنتیک رکوردز در 1984، و پرایوت میوزیک در 1989 بازنشر داده شد.
یانی در سال 1987 گروه موسیقی خود را تشکیل داد و در 1988 با ترکیبی دربردارنده‌ی جان تِش به عنوان نوازنده‌ی کیبرد و چارلی ادمز به عنوان درامر، توری را در شهرهای مختلف آمریکا آغاز نمود؛ و در طی این تور آلبوم‌های نخستین خود یعنی کلیدهای انگارش، خاسته از سکوت، و روزهای کِمیلیِن را معرفی کرد.یکی از نتایج این تور اجرا همراه با ارکستر سمفونی دالاس، ضبط ویدیویی آن و در ادامه بازخوردهای مثبتی از آن اجرا بود که به شناخت عمومی یانی کمک زیادی کرد.
دهه‌ی 2000: پس از یک درنگ
در سال 2000، پس از درنگی دو ساله، یانی اولین آلبوم استودیی خود طی هفت سال گذشته را با نام اگر می‌توانستم به تو بگویم منتشر کرد. این آلبوم در اولین هفته‌ی انتشار 55000 نسخه فروش کرد، که بیشترین فروش آغازین برای آلبوم‌های یانی به حساب می‌آید. یانی از آن به عنوان آلبومی آرام برای «گوش دادن» و کمتر نمایشی نسبت به آلبوم‌های کنسرت زنده مانند زنده در آکروپولیس یا ستایش یاد می‌کند.وی توضیح می‌دهد که خودش تمامی صداهای آلبوم را، شامل آوازهای ظاهری، از طریق دستکاری صدا و به صورت الکترونیک در استودیوی خود خلق کرده است.
موسیقی حاضر در آلبوم سال 2003 یانی، قومیت، نمایانگر بسیاری از فرهنگ‌های جهان است، و یانی گفته است در این آلبوم از عنصر «قومیت» برای بازتاب رنگ و زیبایی و یک اجتماع چندفرهنگی استفاده شده است.این آلبوم در زمانی نزدیک به انتشار خودزندگی‌نامه یانی به نام یانی با واژگان (به انگلیسی: Yanni in Words) عرضه شد.
دهه‌ی 2010: طراحی آواهای تازه
آلبوم حقیقت لمس اولین آلبوم یانی با محتوای جدید طی هشت سال گذشته بعد از قومیت بود و در فوریه 2011 منتشر شد. محتوای متنوع حقیقت لمس بازتابی از تأثیرات سبک‌های سازی معاصر، الکترونیک، و سینمایی بود که به رگه‌هایی از پاپ، عصر نو، و موسیقی جهان گذار می‌کرد. هرچند یانی گفته است که حقیقت لمس با آزمایش روی طراحی‌های جدید آواها آغاز شد،ولی جیمز کریستافر مانگِر از وب‌گاه آل میوزیک بر این عقیده است که این آلبوم، یانی را در حال بازگشت به ریشه‌های سازی خود به تصویر می‌کشد، و باید به مذاق هواداران موسیقی اواسط دهه‌ی 1990 او خوش بیاید. سه آهنگ از پانزده قطعه‌ی غالبا سازی آلبوم، دربردارنده‌ی ترانه‌هایی با اجرای خوانندگان یانی، صداها هستند.
در آوریل 2012 یانی لوح فشرده‌ی صوتی و تصویری از آلبوم زنده‌ی یانی، زنده در ال‌مورو، پوئرتوریکو را منتشر کرد، که در دو کنسرت فضای خارجی در 16 و 17 دسامبر 2011 ضبط و فیلم‌برداری شده بودند. محل برگزاری کنسرت، زمین‌های دژ سَن فِلیپ دل مورو («اِل‌مورو») واقع در سَن‌خووان، مرکز ایالت پوئرتوریکو بود، که یک مکان میراث جهانی یونسکو است. کنسرت‌های ضبط شده از مارس 2012 توسط شبکه‌ی پی‌بی‌اِس پخش شدند. تولید این اثر دهمین همکاری یانی با این سازمان بود.
یانی در 9 فوریه 2013 به مناسب سال نو چینی در برنامه‌ی ویژه‌ی جشنواره‌ی بهاری تلویزیون مرکزی چین (با 700 میلیون بیننده در سال ) با چانگ جینگ، هنرمند نوازنده‌ی سنتور چینی (زیثر)، اجرا داشت.این اولین سالی بود که تلویزیون مرکزی چین از هنرمندان خارجی برای اجرا دعوت به عمل آورده بود.
سبک‌های موسیقی متمایز از جنبش روحانی «عصر نو»
در عین اینکه یانی گفته است عصر نو «بیشتر تعریفی روحانی است تا تعریفی موسیقیایی». گفته می‌شود موسیقی وی همچنان که شتابی پررونق‌تر به خود می‌گرفت توسط جنبش عصر نو «اتخاذ شده است». موسیقی او سازی معاصر نیز نامیده شده است و به عنوان «ادغامی از جاز، موسیقی جهان، کلاسیک، و سافت راک با استفاده از سازها» توصیف گشته است.با این حال یانی از زودهنگام، دست کم از 1988، از برچسب‌هایی نظیر «یونانی» و «عصر نو» پرهیز می‌نمود.
تأکید داشت که «وقتی کسی از عصر نو می‌گه. من اون چیزی یادم می‌آید که موقع جارو کردن خونه در پس‌زمینه گوش می‌دهید. من نمی‌خوام به مخاطب آرامش ببخشم؛ من می‌خوام اون‌ها رو درگیر کنم، علاقمندشون کنم. در سال 1994، یانی در حالی که میان کار خود و آنچه سایرین موسیقی حس و حال محیطی خوانده‌اند تمایز قائل می‌شد، اشاره کرد: «عصر نو موسیقی کنترل شده‌تر و آروم‌تری رو نشون می‌ده. موسیقی من می‌تونه ضرب‌آهنگ زیاد، انرژی زیاد، و حتی قومیت زیادی داشته باشه.»
یانی در سال 2012 خاطرنشان کرد که هرگز علاقه‌ای به دسته‌بندی هنر یا برچسب‌گذاری نداشته. و افزود که همواره موسیقی را ساخته «تا درس‌هایی را که آموخته‌ام و تجربه‌هایی که در زندگی به دست آورده‌ام را با صداقت بازتاب دهم.» برای مثال، تحصیل روان‌شناسی در دانشگاه بر موسیقی یانی تأثیرگذار بود. «هنگامی که موسیقی خلق می‌کنم، این موسیقی بازتابی از روح من، تجربه‌های من در زندگی، و روابط من با مردم و فرهنگ‌های دیگر است. روان‌شناسی، و فهمیدن اینکه ما به عنوان انسان‌ها در این دنیا چه کسی هستیم. در تقریبا هر تفکر خلاقانه‌ای که من دارم حاضر است.»
افتخارات
یانی در اجرا در مکان‌های تاریخی مانند تالار سلطنتی آلبرت (لندن؛ 1995 و 2014). مجوز اجرا در محل‌های برجسته‌ی دنیا نظیر آکروپولیس شهر آتن (یونان؛ 1993). تاج محل (آگرا، هند؛ 1997). شهر ممنوعه (پکن، چین؛ 1997). برج خلیفه (دبی، امارات متحده عربی؛ 2011). کاخ کرملین (مسکو، روسیه؛ 2011). دژ سَن فِلیپ دل مورو مکان میراث جهانی یونسکو اِل‌مورو. واقع در سَن‌خووان، پوئرتوریکو، قلمروی ایالات متحده؛ 2011). شهر باستانی جبیل (مکان میراث جهانی یونسکو، لبنان؛ 2013)؛ تئاتر رومی کارتج (تونس، تونس؛ 2014)؛ و کاخ لاکشمی ویلاز (وادودارا، هند) را بدست آورده است.
مسیری نامتعارف در حرفه‌ی موسیقی
سبک موسیقی یانی برای بیشتر برنامه‌های رادیویی یا شبکه‌های موسیقی تلویزیون نامناسب می‌نمود. در سال 2012 یانی اهمیت شبکه پی بی اِس را در حرفه خود بیان کرد. گفت که این شبکه «همیشه به من اجازه می‌داد تا موسیقی خودم رو بدون هیچ سانسور یا نفوذی ارائه کنم. من رو تشویق می‌کرد هنرمندی باشم که الآن هستم،» و نیز این شبکه «بخش بزرگی از حرفه‌ی من برای بیشتر از 20 سال بوده.»
یانی برای شناساندن خود مسیری نامتعارف را پی گرفت؛ به عنوان مثال، پس‌انداز شخصی خود را برای سرمایه‌گذاری رخدادهای مکان‌های تاریخی نظیر کنسرت‌های آکروپولیس در 1993 به خطر انداخت. قطعات ویژه‌ای برای شبکه‌های عمومی تلویزیون تولید کرد، به تنهایی در استودیوی شخصی ساخت خودش در خانه موسیقی خلق می‌کرد. و نیز بسیاری از وظایف تهیه و تولید را خودش انجام می‌داد؛ و به این ترتیب از صنعت موسیقی رایج گذار می‌کرد. در سال 2000،دیوید سیگل از روزنامه‌ی واشینگتن پست نوشت که یانی «استعاره‌ای زنده از موفقیت براساس معیارهای خود است.
تأثیرپذیری‌های موسیقیایی
یانی از کودکی با گوش دادن به ایستگاه‌های رادیویی از آفریقای شمالی، کشورهای عربی، و اروپا با انواع گسترده‌ای از سبک‌های موسیقی ارتباط برقرار کرده بود. او دیده بود که «هیچ ایستگاه راک یا کلاسیک تخصصی وجود نداشت. هر ایستگاهی همه‌جور موسیقی پخش می‌کرد». گفته می‌شود که موسیقی یانی بازتابی از برخوردهایش با فرهنگ‌های مختلف جهان و نمودگر فلسفه‌ی «یک دنیا، یک نفر» وی است. بدین روی، جِفری کاچمارچیک از مجموعه‌یبوث نیوزپیپرز الهامات گلچین شده‌ی موسیقی یانی را عاملی برای موفقیت او دریافته بود: «گام‌های خاورمیانه‌ای و شرقی و میزان‌های ترکیبی یانی آنقدر جالب توجه به گوش می‌رسند که طرفداران میانه‌روی او را بفریبند، ولی نه آنچنان وفادار به اصالت راک که افرادی را که با تأکیدهای ضربی راک بزرگ شده‌اند سردرگم کنند.
خرید کتاب یانی در قالب واژه ها
بدون دیدگاه